Vliegveld Ursel
Het vliegveld van Ursel staat gecategoriseerd als militair domein en dient onder meer als reservevliegveld van de Belgische luchtcomponent.
Het werd tussen 1952 en 1955 aangelegd op verzoek van SHAPE (Supreme Headquarters Allied Powers Europe, het centrale commandocentrum van de NAVO). Ook de reservevliegvelden van Bertrix-Jehonville, Saint-Hubert, Weelde, Zoersel-Oostmalle en Zutendaal werden als gevolg van deze NAVO-verordening rond dezelfde tijd ingericht. Voor de aanleg van de landingsbaan werd een deel van de verbrijzelde beton van het oorlogsvliegveld B-67 Ursel gebruikt dat gelegen was ten Zuiden van de Urselseweg. Als gevolg van de val van het IJzeren Gordijn en de verminderde dreiging van het Warschaupact werd vliegbasis Ursel in 1993 door de NAVO vrijgegeven.
Het vliegveld heeft één grote start- en landingsbaan van 2980 meter lengte, waarvan voor civiele activiteiten 800 meter kan worden gebruikt. Dit bruikbare gedeelte wordt aangegeven met markeringen. Deze runway is georiënteerd in de 07/25-richting en bevindt zich op een hoogte van 29 m (95 ft). De door SHAPE voorgeschreven taxiweg loopt parallel aan de landingsbaan en kon oorspronkelijk ook als reservelandingsbaan gebruikt worden. Het vliegveld is zeer goed onderhouden, mededank zij Vliegclub Ursel en is erfgoed als getuige van de Koude Oorlog periode. Het vliegveld is verbonden met de geschiedenis van Ursel en de bewoners zijn dan ook fier op “hun vliegplein”.